#1

Nummer 1! Ik noem mijn blog zo omdat ik deze week pas echt mijn dagelijkse Los Angeles leven heb geleefd en niet net als vorige week allemaal dingen moest regelen en naar de ultieme toeristen plekjes ben geweest. Het is nu vrijdag avond hier en ik ben er nu 11 dagen. Het voelt alsof ik al jaren hier ben! Het was een hele interessante week. Ik heb weer ontzettend veel geleerd. Zowel op professioneel gebied als over mezelf! Dus hier gaat ie dan! Ik ben heel eerlijk in mijn blogs en zal dus niet doen alsof alles alleen maar leuk was, want dat was het niet!

Zondag avond, toen ik mijn laatste blog had gemaakt, bracht papa me naar mijn kamer. Daar heb ik mijn laatste koffer uitgepakt en het een beetje naar mijn zin gemaakt. Mijn huisgenootje, waar ik tevens ook de slaapkamer mee deel, was er niet en ik wist ook totaal niet waar ze uithing dus ik ben maar in bed gaan liggen en heb mijn eigen ding gedaan. Ik was namelijk echt stik zenuwachtig en bang omdat ik maandag voor het eerst met de bus moest in mn uppie en moest lopen enzo en ik wist het allemaal niet. Terwijl mijn vader alles honderduizend keer had aangewezen enzo. Gelukkig kwam Shiori snel thuis en toen hebben we nog wat afspraken gemaakt.

Ze gaat namelijk in de avond naar school dus die slaapt laat en wil graag uitslapen. Ik doe het andersom. Ik moet vroeg op(naja wat is vroeg, 7;30 is voor mij vroeg maar in vergelijking met anderen is dat ook weer peulenschil) en ik wil dus gewoon rond een uurtje of half 11/11 uur slapen. Sorry, maar ik vind slapen gewoon leuk dus ik wil dat ook gewoon doen. Bovendien wil ik niet als een dooie zombie op mijn stage komen. Staat ook niet zo netjes en als ik net als haar om 2 uur ga slapen dan ben ik de volgende dag niet te genieten en kan je het beste met een boog van 500 kilometer om me heen lopen!

De eerste dag ging het goed. Ik werd om 7 uur wakker. Lucky Shiori want de wekker ging dus niet af. In me eentje ontbeten, in mn eentje gelopen en in mijn eentje in de bus gezeten. Ik was echt zo zenuwachtig want ik moest en zou op tijd komen en ik zag het alweer aankomen dat ik bij de verkeerde halte er uit zou stappen enzo! Dus ik liep de BBB bu ( ben ik de enige die dan denkt aan BUIK BILLEN BENEN!!!) in en die staat dus voor de Big Blue Bus. Ik moet bus nummer 1 hebben. De Big Blue Bus is trouwens heel milieu vriendelijk ( in een land waar ze niet aan recycle doen en alles is gemaakt van plastic, ik dacht zelfs dat mijn eten van net van plastic was maar dat lezen jullie zo wel hihi) en rijd op groene stroom.

Maar goed, ik kom dus in die BBB en stop netjes een dollar biljet( je weet wel met dat driehoek en dat oog waar iedereen foto's van op google zet en dan begint over de nieuwe wereld orde) in het apparaatje en ik vraag aan de busschauffeur waar ik eruit moet als ik er bij Yale Street uit moet. Ik heb sinds ik hier ben geen bozere blik gehad! En kreeg nog het norse antwoord dat ik maar moest luisteren en vanzelf hoorde wanneer ik er was... owkeeee... Dus toen heb ik het maar aan een Amerikaan met een vriendelijk hoofd gevraagd want ik wist het echt allemaal niet. Die heeft me geholpen en ik ben er bij de goede halte uitgestapt! Je wilt niet weten hoe trots ik was! Ik liep super trots en blij in de zon naar me stage!

Lopen doen ze hier niet aan. Er zijn twee mensen die lopen en dat zijn Sjoerd( andere nederlandse intern) en ik. Ik loop ong een halfuurtje heen en een halfuurtje terug. Dus ik heb besloten dat ik niet naar de sportschool hoef, die zit overigens in het gebouw waar ik woon dus daar kan ik gratis heen( ik ben nederlands, kan iets gratis en nog doe ik het niet! lui he?)

Op de terug weg ging het minder goed. Ten eerste was de bus er vet laat dus ik heb bij de bushalte met een Iers meisje staan praten. En ik was veel te vroeg uitgestapt. Ik wist me god niet waar ik was en waar ik heen moest. Dus ik dacht, nou ik loop maar rechtdoor en dan zien we het wel! Gelukkig heb ik hier al veel herkenningspunten zoals de American Apparel, de bioscoop en het tankstation. Dus ik heb mijn weg gevonden! In een half uur!

De volgende dag was ik weer te ver uitgestapt overigens maar heb mn weg alsnog gevonden. Papa en ik zijn toen gaan eten bij een restaurant waar ze de heerlijkste burgers hebben en daarna ben ik naar huis gegaan. Waar ik 9 van de 10 keer alleen ben. Lijkt wel alsof ik de enige ben die hier woont.

Ohja!!!!!!!!!!! Ik zat dus bij Santa Monica blvd! Komt er een zwerver! Of ik geld voor hem had. Dat had ik wel maar dat moest ik gebruiken voor de bus. Dus ik zei dat ik wel koekjes voor hem had. Na een tijdje aan mn kop te hebben gezeken over allemaal onzin wilde ie toch wel die koekjes! Die ik trouwens heeeeel lekker vond maarja iemand die op straat leeft kun je natuurlijk geen koekjes weigeren! Dus ik geef hem mijn koekjes. WORD IE BOOS! Nouuu toen brak mn klomp! Dat meen je toch niet? Omdat ik hem geen eten gaf in een restaurant! En toen gaf ie ineens zn telefoonnummer en ging hij mij trakteren de volgende keer( welke volgende keer? de volgende keer die niet komt?) en daarna werd ie weer boos omdat mijn pakje koekjes al open was! Uh ja hallo! Wees blij dat ik je ze geef!! Ik was echt boos! Dat kan alleen hier!

Sommige zijn trouwens wel heel aardig. Sommige niet zwervers dan, niet de zwervers want daar praat ik dus niet meer mee! Zo was er iemand met een karretje die de bus niet in kon en toen heb ik zn karretje ( dat ik zelfs met 1 vinger op had kunnen tillen, zo licht was het) in de bus getild! Hij was zo blij hij heeft wel drie keer naar me gezwaaid en gelachen en hij heeft ook echt vaak Thank You gezegd. In Nederland vinden ze dat volgens mij gewoon normaal!

De rest van de week was niet zo heel speciaal. Ik ben een paar keer met papa wezen eten en verder gewoon stage gelopen. Maar wat ik daar doe mag ik dus niet op internet zetten maar het is wel heel interessant allemaal.

Ik slaap hier moeilijk en word iedere nacht zo ongeveer drie keer wakker. Dan komt mn kamergenoot binnen of dan zijn er weer idiote amerikanen om 3 uur in de nacht op straat aan het krijsen zijn. Ik zit namelijk in een studenten buurt en ze zijn dus altijd op straat. Behalve om 6 uur maar dan zijn er weer allemaal vrachtauto's die een hoop herrie maken en word ik ook wakker.. Oh en het leukste moment vind ik als mn kamergenoot om half 3 in de nacht besluit te gaan douchen. Echt waaaaaaarom? Hoe verzin je het om om half 3 te gaan douchen Ik vind het knap! En de douche zit gelijk aan de kamer en daarvoor zit een gangetje van een meter waar twee kasten staan. Dus als zij lekker gaat tutten om half 3 voor de spiegel van de kast met het licht van de badkamer aan word ik wakker! Rustig maar! Ik heb heel netjes en lief gevraagd of ze dat de volgende keer niet wil doen..had eigenlijk gehoopt dat ze zelf wel begreep dat het een beetje raar is om zoiets te doen maar blijkbaar niet.. Zou dat met cultuur te maken hebben? Ik weet het niet! Ze vind mij vast ook heel gek dat ik vroeg slaap in haar ogen maar wat moet ik nog gaan doen tot midden in de nacht? Hangen all by myself op straat? hmm dan slaap ik liever hoor!

Op stage moest ik heel erg wennen. Amerikanen zijn heel anders en er heerst best wel een wereldje waarin je jezelf constant moet bewijzen. Er zijn twee nieuwe interns net als ik en ik vind ze heel leuk! Ze zijn heel open en eentje heeft heel de wereld rondgereisd. We gaan een keer pannekoeken eten. Ik denk dat ik woensdag pas echt kon zeggen dat ik het heel leuk heb gehad en dat het gezellig was!

Donderdag was kut. Sorry voor het taalgebruik. Ik zag papa namelijk voor het laatst en zat daar al heel de dag mee in mn maag. En ik mocht niet naar de golden globes omdat er te weinig dingen te doen waren. Dus dat was balen. In de avond heeft papa me opgehaald en zijn we wezen eten. Het was heel lekker maar heb er niet echt van kunnen genieten omdat het afscheid dichtbij kwam. Kan ook wel vertellen dat de nodige tranen te voorschijn kwamen. Ik probeerde me zo sterk te houden door niet te huilen maar ik kon het gewoon echt niet. Ik heb het er nog steeds een beetje moeilijk mee om mijn ouders en broertje niet te zien. Als ik dan alleen in mn kamer zit om 9 uur in de avond en er is niemand en je hebt niks te doen want je kent nog bijna niemand( En in een week bouw je ook niet echt vriendschappen op) dan voel ik me heel eenzaam. Onlangs dat ik nog gewoon lekker whatsapp met al mn vrienden in Nederland. Ik heb ook een ontzettend leuke week gehad met mijn vader. Het weekend was zo gezellig en ik keek elke dag op stage weer er naar uit om hem te zien en nu is ie naar Nederland aan het vliegen.

Vandaag had ik dus ook echt geen zin om naar stage te gaan. Toen ik s ochtends aankwam, was Vanessa er( ook een nieuwe intern net als ik) en ze gaf me gelijk een knuffel en ik kon lekker mn ei kwijt bij haar. Daarna kwam Junior met het goede nieuws dat hij en ik toch naar de Golden Globes gaan! ( dat is allemaal dankzij Sjoerd want hij heeft me geholpen om het te vragen of we konden kijken en anders was ik niet gegaan) dus nu mogen we zondag aan de rode loper zitten! Achter de paparazzi zit zeg maar een soort stelling waar publiek kan zitten! Dus ik mag nu toch en ga alle beroemdheden zien! JEEEEJ! S avonds heb ik nog even een boodschapje gedaan en een magnetron maaltijd gegeten. Die was zo smerig dat als die rest ook zo smaakt ik maar gewoon moet gaan koken want ik ga echt niet de hele tijd naar plastic smakende dingen eten. Als je de hele dag hebt gewerkt en moe bent, heb je geen zin in koken maar ik heb nog minder zin in vies eten! Dus ik kijk het nog even aan en anders doe ik dat!

Ik heb trouwens de uitvinding van de eeuw( ik heb mijn idee gejat maar jullie mogen het niet van mij jatten!!) Ik zat vandaag rustig in de bus naar huis toen er ineens iets geks ging piepen! Dus ik dacht al, ohjeetje wat is er mis en hoe kom ik thuis?! Ging er een of ander geel ding naar beneden. Dus toen ik zag waar die uitkwam, zag ik pas HOE geniaal het was! Er zat een man in een rolstoel en die wilde de bus in. Dus hebben ze in de bus een soort schuifklep die naar beneden gaat zodat hij de bus in kon rollen. Vervolgens stapt de buschauffeur naar hem toe en zet hem nog vast met riempjes! Hoe ideaal is dat? Je kan je wel voorstellen hoe vervelend het is om in een rolstoel te zitten. Je bent constant afhankelijk van busjes en speciale auto's in Nederland! Deze bus geeft die mensen echter hun mobiliteit terug door ze gewoon makkelijk en veilig in het openbaar vervoer te laten rijden! Geweldig. Of leef ik onder een steen en hebben we dit in NL wel?

Deze week is echt voorbij gevlogen! Ik moest wel heel erg wennen aan alles en aan iedereen en toen kwam donderdag nog het afscheid van mn vader dus dat was wel ff minder. Maar op stage mogen we aan zulke vette dingen werken en het is er zo gezellig dat ik weet da het die moeilijke momenten waard is. En natuurlijk Los Angeles! Het is gewoon een hele vette stad waar van alles te doen is en te beleven is. Ik wil elk weekend wat leuks doen! Een dag leuke dingen en een dag uitrusten want een werkweek van 40 uur is een hoop!

Ik heb dit weekend een mooi weekend om naar uit te kijken! Morgen ga ik mijn telefoontje regelen, boodschapjes doen en een wasje draaien en zondag de Golden Globes! Ik ga proberen zo goed mogelijke foto's te maken van alle beroemdheden die komen! Super vet om ze allemaal te mogen zien! Ik vraag me soms af waar ik het aan te danken heb dat ik hier mag zijn en stage mag lopen bij zo'n vet bedrijf en dan ook nog eens naar de globes mag! Oke ik mag dan wel niet werken voor de Globes maar vind het al een hele geweldige ervaring om gewoon te kijken! Wie gaat daar nou heen?!

Onlangs dat het soms moeilijk is, probeer ik met volle tuigen te genieten. Mijn motto voor mijn leven is dan ook: To make each day count (bedankt Leo!) Het leven is te kort om alleen maar te klagen en kijken wat een ander heeft! Maak er wat van ook al moet je dan soms dingen doen die je niet leuk vind! Tuurlijk gaat dat niet altijd maar we kunnen het altijd proberen! Ik mis iedereen enorm en ik mis mijn vaste dingetjes enzo maar toch geniet ik ook. Onlangs dat ik heel vaak denk:

Oh waren papa en mama maar hier om dit te zien
Of OH *iemand van mn vrienden* had hier zo om gelachen
Of oh was Dennis maar hier met zn gekke grappen

Gelukkig weet ik dat ik iedereen weer zie en ik heb voor hier gewoon mn foto's van iedereen en natuurlijk mn mok van Baykan en mn lijstje met Lotte! Die zie ik dus eigenlijk iedere dag! Elke dag is een uitdaging op werk maar ook met heimwee enzo. Ik ga de uitdaging graag aan en probeer er wat van te maken.

Bedankt weer voor het lezen:)!